Archieven: Nieuws

De Duitser Joseph Hess (34) gaat in 25 dagen van Zwitserland naar Hoek van Holland zwemmen. Hij wil in een recordtijd van de bron van de Rijn (Tomameer) naar de monding van de Rijn (Noordzee) zwemmen. Hij vraagt daarbij aandacht voor de waterkwaliteit van de Rijn. De Rijn is echter geen zwemwater en het is er levensgevaarlijk.

Allereerst loopt de zwemmer in de Rijn gezondheidsrisico’s op. Er zitten namelijk vele bacteriën in die via rioolwaterzuiveringsinstallaties of via vogelpoep in de rivier terechtkomen. De Rijn is niet meer zo vies dat je er niet meer in kunt zwemmen, maar slim is het niet. Hess is pas net onderweg vanuit Zwitserland en heeft na drie dagen al een darminfectie opgelopen. Dat is niet verrassend.

Verder maakt de drukke scheepvaart dat zwemmen in de Rijn levensgevaarlijk is. Vooral bij lage waterstanden, wanneer er minder ruimte is op de rivier, is het er niet veilig voor een zwemmer. Het is daarom onverstandig om daar te zwemmen.

Het is heel goed dat Hess een onderzoek doet naar de waterkwaliteit van de Rijn. Dit soort onderzoek helpt de vervuilingsbronnen in de rivier sneller te vinden. Dichter bij een lozingspunt zijn concentraties bijvoorbeeld het hoogst en heb je de meeste kans om nieuwe verontreinigingen vroegtijdig op te sporen. Wel is het belangrijk dat Hess lozingspunten van grote chemische industrieën vermijdt, omdat we nog wel eens onaangenaam verrast worden door onbedoelde of onopgemerkte lozingen.

Sinds 2020 komen we steeds meer stoffen in de Rijn tegen, in steeds hogere concentraties, die meer inspanning kosten om schoon en gezond drinkwater van te maken. Betere afvalwaterzuiveringen door het invoeren van een extra zuiveringstap in rioolwaterzuiveringen en strengere vergunningverlening voor industriële lozers zijn daarom nodig om deze trend te keren.

Hess is op 11 juni met zijn zwemtocht begonnen in Zwitserland. Op 30 juni bereikt hij Nederland, en op 4 juli eindigt zijn tocht in de Noordzee.

 

Aanleiding: WOS.nl – Extreem! Joseph zwemt in 25 dagen van Zwitserland naar Hoek van Holland

Het nieuwste RIWA-Rijn jaarrapport verscheen op 6 september in de bekende Nederlandse en Duitse versies. Maar ter gelegenheid van ons 70-jarig bestaan hebben we voor al onze Engelstalige collega’s en contacten in Europa en de rest van de wereld, voor het eerst sinds lange tijd, ook een Engelse versie uitgebracht en die presenteren we vandaag met trots.

In het jaarrapport beschrijven we uitvoerig de waterkwaliteit van de Rijn met aandacht voor de stoffen die de streefwaarden van het Europees Rivieren Memorandum overschrijden. Daarbij hebben we bijzondere aandacht voor de impact van gadolinium uit MRI-contrastmiddelen, lithium dat grootschalig gaat worden gewonnen en verwerkt in het Rijnstroomgebied en daarnaast ook aandacht voor de 4 PFAS uit de EFSA-opinie.

Ook beschrijven we de waterkwaliteit van de Rijn in termen van de zuiveringsopgave, of het vereiste niveau van zuivering, volgens de Kaderrichtlijn Water (KRW), artikel 7.3. Ook dit jaar zien we dat het vereiste niveau van zuivering van Rijnwater voor de productie van drinkwater hoger is dan bij de start van de KRW in 2000. Er is een lichte daling zichtbaar in Lobith maar het totale niveau is nog steeds hoger dan beoogd, in dat opzicht is de Rijn niet schoner geworden.

In samenwerking met Vewin presenteren we een kader voor de bescherming van drinkwaterbronnen en de realisatie van de KRW-doelstellingen voor PMT en vPvM microverontreinigingen door bestaande ideeën en wetgeving te combineren. Door een volledige en coherente registratie van de uitstoot van verontreinigende stoffen (E-PRTR) en meer transparantie over industriële emissies zullen de huidige kwaliteitsproblemen voor drinkwaterbronnen verminderen.

Dit jaar 70 jaar geleden, werd op 15 juni 1951 de RIWA opgericht met als doel “om gezamenlijk het probleem van de verontreiniging van de Rijn te bestuderen en om tezamen als één de Regering van advies te dienen bij haar verdere stappen om dit euvel zoveel mogelijk tegen te gaan.” Ter gelegenheid van ons 70-jarig bestaan kijken we aan de hand van archiefonderzoek door de Universiteit Utrecht, terug op de eerste jaren van de Rijncommissie Waterleidingbedrijven (RIWA). Het beeld dat uit dit onderzoek oprijst is dat van een organisatie die als een van de eersten uitdroeg wat later Europees gemeengoed is geworden, namelijk vervuiling aanpakken bij de bron door internationale samenwerking in het stroomgebied. Dit is nog altijd de kern van het werk van RIWA.

U kunt de Engelse versie van het Jaarrapport 2020 hier downloaden.